Ծաղկազարդով Հայոց առաքելական սուրբ եկեղեցում ավարտվում է Մեծ պահքը, և սկսվում է Ավագ շաբաթը: Քրիստոսի, որպես մարդու Որդու, այս աշխարհում ապրած վերջին շաբաթն է այս` Տերունական դասերով, մատնությամբ և է ......
Իվան ԻԼՅԻՆԳիտե՞ս, երբ դիտում եմ ժամանակակից կյանքը, հաճախ թվում է, թե մարդիկ չափազանց մեծ նշանակություն են տալիս ունեցվածքին և հարստությանը, թվում է, մեծ կարողությունը համազոր է մեծ երջանկության։ էլ ......
Ծաղկազարդ է կոչվում Մեծ պահքի վերջին կիրակին, այսինքն` Ծաղկազարդի շաբաթը քառասունօրյա պահեցողության վերջին շաբաթն է: Ծաղկազարդը հիշատակությունն է Հիսուս Քրիստոսի` իբրև Մեսիայի, Երուսաղեմ հանդիսավոր է ......
Ինչո՞ւ ենք պահք պահում. կարևոր մի հարց, որին տրված պատասխանից կախում ունեն մեր պահեցողության կրոնական արժեքը և իմաստ ունենալ կամ չունենալը: Հարցին պատասխանելը դյուրացնելու համար ցանկանում ենք հաստատ ......
Այո՛, եթե չեք լսել, ապա հիմա կարդացեք, որ նման` «պահքի հավասարակշռություն» արտահայտություն կա հոգևոր բնագավառում։Քանի որ մոտենում են Մեծ պահքի վերջին շաբաթները, հոգևոր պատերազմն ավելի իսկ ......
Աղոթքն ամենակարճ և ամենախորհրդավոր բառն է բոլոր ազգերի ու կրոնների մեջ։ «Աստված Հոգի է», սովորեցրեց մեզ Հիսուսը: Հոգին անտեսանելի է ու անզննելի, բայց մարդուն հնարավորություն և է այդ ......
Ըստ հայոց առաքելական տոնացույցի` այս շաբաթ` ապրիլի 2-ին, «Սրբոց Մանկանցն Քառասնից որք ի Սեբաստիա կատարեցան» հիշատակության օրն է։ Այս մասին գրում և հիշեցնում եմ, որովհետև, բացի այն, է ......
«Ասաց. «Մի քաղաքում մի դատավոր կար. Աստծուց չէր վախենում և մարդկանցից չէր ամաչում: Եվ նույն քաղաքում մի այրի կար, որ գալիս էր նրա մոտ և ասում. «Իմ ոսոխի դեմ իմ դատը տես»: Եվ և ......
Եվ վերջապես սիրո չորրորդ բնութագրումն ամենակատարյալն ու գերագույնն է, ամենասուրբը, որ կոչվում է ԱԳԱՊՈՍ։Այս տեսակի սէրն առանձնանում է մյուսներից նրանով, որ իր մեջ ո՛չ կիրք է պարունակում, ո՛չ ո՛չ ո՛չ է ......
Իվան ԻԼՅԻՆՄարդկանցից հեռու, լեռան ստորոտին է լիճը, որը խորասուզված է խորհրդածությունների մեջ։ Պայծառ հայացքով նա վեր է նայում տիեզերքի անհունի մեջ և ընդունում այն ամենը, ինչը նրան ուղարկում է և նրա է ......
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...